Een dag later dan in de initiële planning klinkt dan toch het startschot van deze bergpassen-Herfst-Tour. Normaal zou dat startschot galmen over de Keiberg eens Bart zijn bolide in de gang trapt, maar sinds hij vorige week uit vrees voor de Zwitserse Polizei zijn killer uitlaat heeft ingeruild voor een fluisterexemplaar zuchten drie Lorejassen op kousenvoeten de heimat uit. 

Aan aanmoedigingen geen gebrek: op de Kiezelweg ligt een lorejas nog in bed maar de pancarte schreeuwt het drietal een goed reis toe en even verderop aan de gesloten spoorwegovergang komt een kiekje van Hilde binnen met een 'bon voyage' wens.

<< lees verder onder de foto >>

Wat valt er verder te vertellen van deze Zuidwaartse streep naar Tiroler-land?

Dat het verkeer op een file bij wegwerkzaamheden na, bjjzonder gesmeerd liep. Dat het weer voelde als een hartje-zomer-dag. Dat we gedisciplineerd de mantra rijden-rijden-rijden reciteerden en beleefden. Dat we rond kwart voor zes landden in Schönwies, onze uitvalsbasis voor de Silvretta-Tour van morgen. Dat deze 777 km lange rit vlekkeloos en gezwind verliep volgens het principe 'samen uit, samen thuis' en deze drie lorejassen over het gehele traject in trio over de Belgische, Nederlandse, Duitse en Oostenrijkse snelwegen gleden.

En dat we blij zijn dat we morgen wat meer aan ons stuur mogen draaien en duwen, dat ook. ;-)